Fatih’de kimler kaldı, kimler geçti….
Değerli dostlar, bugün Mehmet Akif’in vefatının sene-i devriyesi idi. Onun Fatih’te doğduğu evi ziyaret edeyim diye çıktım ve ayaklarım beni Reşadiye Oteli’nin önüne getirdi. Burada kimler yattı, kimler kaldı diye düşünürken hemen aklıma Neyzen Tevfik geldi. Reşadiye Oteli’nin sahibi Neyzen Tevfik’in baba dostuymuş. Orada, otelin beşinci katında müştemilattan bir yer var, mal sahibi demiş ki; “senin babanla bizim ünsiyetimiz, hukukumuz var, sağda solda sürünme, gel yukarda yat, ben senden bir şey istemem” Neyzen Tevfik’i sokakta görüp de onu tanıyalar 21 dendiği zaman çok kızıyormuş. Çünkü 21 onun Bakırköy’de yattığı odanın numarasıymış. Evet, Neyzen Tevfik derken meğer Merhum Said-i Nursi Hazretleri de burada kalmış. Neyzen Tevfik ve otelin tarihi ile ilgili detaylı bilgiler şöyle:
NEDEN REŞADİYE OTELİ?
Fatih Camii etrafında 19. yy. sonu ile 20. yy. başlarına ait olan az sayıdaki Levanten yapılardan biridir. 1909 yılında Ferit Paşa, konağı, Sultan Reşat tahta çıktığında hizmetine tahsis etmiş ve 1924 yılına kadar aile mensupları tarafından kullanılmıştır. Daha sonra 1924 yılında Ferit Paşa’nın varisleri konağı Sultan Reşat’ın anısına Hotel Reşadiye unvanıyla hizmete sokmuşlardır. Tarih içerisinde birçok ünlü konuğu ağırlayan otel 1950 yılında Ahmet Ardal tarafından satın alınmış ve işletmesini ölümüne kadar kendi yapmıştır. 1998 yılında varisleri tarafından başlatılan restorasyon 2003 yılının Mart ayında bitirilip Fatih Reşadiye Hotel unvanıyla yeniden hizmete açılmıştır.
SAİD-İ NURSİ HAZRETLERİ DE BURADA KALIYOR: 1952 yılında Said-i Nursi Hazretleri burada 2 ay kadar kalıyor.
NEYZEN TEVFİK VE İLGİNÇ ŞİİRLERİ
Hɑyɑt, çɑtlɑk bɑrdɑktɑki suyɑ benzer içsen de tükenir içmesen de bu yüzden hɑyɑttɑn tɑtlı ɑlmɑyɑ bɑk çünkü yɑşɑşɑn dɑ bitecek yɑşɑmɑsɑn dɑ.
Öleceğiz birgün, gömecekler. Bikɑç gün ovecekler, sonrɑ kɑlɑn mɑlını bölecekler; hɑttɑ memnun kɑlmɑyıp üstüne birde sövecekler.
İyi bɑk kɑbınɑ, olmɑsın delik, boşunɑ tɑşırsın ,gider gündelik. Anındɑ olmɑlı, ettiğin iyilik, ɑlem duysun diye, inɑyet etme.
lzdırɑbın sonu yok sɑnmɑ, bu ɑlem de geçer ömri fɑni gibidir, gün de geçer, dem de geçer gɑm kɑrɑr eyliyemez hɑndei hürrem de geçer devri sɑdi de geçer, guşsɑi mɑtem de geçer gece gündüz yok olur, ɑnidem ɑdem de geçer.
Hɑyɑt üç buçuklɑ dört ɑrɑsındɑdır; yɑ üç buçuk ɑtɑrsın yɑ dɑ dört dörtlük yɑşɑrsın..
Beni şimdiye kɑdɑr bir kişi ɑnlɑdı. O dɑ yɑnlış ɑnlɑdı.
NEYZEN TEVFİK KİMDİR?
Tevfik Kolaylı (24 Mart 1879[1][2] (Hicrî 1296[3]; 1879[4]); Bodrum, Muğla – 28 Ocak 1953; İstanbul), ya da yaygın bilinen adıyla Neyzen Tevfik, taşlamalarıyla tanınan Türk neyzen ve şairdir. Taşlama kitaplarının yanı sıra, çeşitli taksimler ve saz semailerinin bestecisi olarak da bilinir. Osmanlı döneminde istibdata karşı, Cumhuriyet yıllarında ise devrimlere karşı gelenlere karşı hicvini kullanmış; haksızlığa, yolsuzluğa ve yozlaşmışlığa karşı şiirler yazmıştır. Birçok defa tutuklanmış, ama kısa süre sonra serbest bırakılmıştır. Bektaşi tekkesine mensup olmuş, hayatının büyük bölümünü İstanbul’da çeşitli hanlarda geçirmiştir. Son dönemlerinde Bakırköy Akıl Hastanesi’nde kendine ayrılan 21. koğuşta kalmıştır. 28 Ocak 1953’teki ölümünün ardından Beşiktaş’taki Sinan Paşa Camii’nde cenaze namazı kılındı. Civardaki cadde ve sokakları dolduran profesörler, memurlar ve bazı ileri gelenlerin yanında kendilerine çeki düzen vermeye çalışmış sarhoşlar ve sokak serserilerinden oluşan büyük bir kalabalığın eşliğinde Barbaros Bulvarı’ndan geçerek defnedildiği yere ulaştırıldı. Mezarı bugün Kartal Merkez Mezarlığı’ndadır.
Kaynak:
http://www.medeniyetimiz.com/index.php/67-roeportaj/roeportaj/2415-neyzen-lyas-celikolu-ile-muelakat
https://tr.wikipedia.org/wiki/Neyzen_Tevfik
http://www.neguzelsozler.com/unlu-sozleri/neyzen-tevfik-sozleri.html